من آنقدر امروز وفردا های نیامدن را دیده ام

که دیگرهیچ وعده ی بی سرانجامی خواب وخیال

آرزوهایم را آشفته نمی کند حالا یاد گرفته ام که

فراموشی دوای درد همه نداشتن،نخواستن ها ونیامدن هاست

یاد گرفته ام که از هیچ لبخندی خیال دوست داشتن به سرم نزند

یاد گرفته ام که بشنوم تا فردا..!وبه

 روی خود نیاورم که فرداها هیچ وقت نمی آیند